Paradijsje in Portugal
Het afgelopen jaar heeft mijn man op kantoor gewoond. Sinds de bevalling in oktober had hij welgeteld 1 dag vrij genomen. Precies, de dag van de bevalling. We waren dus wel toe aan een gezinsvakantie. Omdat reizen met een baby, en twee kleuters best een uitdaging kan zijn, kozen we voor een resort. Ik wilde een plek waar ik mijn hoofd thuis kon laten. En dat is gelukt.
Verantwoord resort
Anderhalf uur van Faro Airport ligt Martinhal Sagres: een groot resort aan het strand dat voelt als niet zo groot. Je betaalt behoorlijk wat, maar dan heb je ook wat: een ruim en schoon familiehuis met tuin en twee badkamers. Bij aankomst lag er een rugzakje klaar voor de kinderen met wat verantwoord speelgoed. En toen we een babyballetje waren verloren, kregen we een persoonlijk briefje met een zorgvuldig uitgekozen nieuw babyspeeltje.
Deze details maakten dat we ons thuis voelden en konden ontspannen. Hier werd voor ons gezorgd. Het resort heeft diverse speelplekken: bij het strandrestaurant. Op een plein met springkussen, trapeze, winkeltje, bar en Italiaans restaurant. En bij het verwarmde zwembad natuurlijk. Zonder dat we een massaal en opgesloten gevoel kregen, zoals we weleens eerder hadden meegemaakt in een all inclusive oord. Overigens hebben ze hier oog voor duurzaamheid. Er wordt bijna niets weggegooid, aldus het management.
Verkleedde vos
Ook is er bij het ontbijt en alle restaurants staff aanwezig om met de kinderen te kleuren of te bouwen. En die mensen lijken dat dus echt super leuk te vinden. Niemand zit er verveeld bij de zuchten of naar buiten te staren, het zijn allemaal lieve actieve kindervrienden. Mijn zoontje wilde zelfs twee ochtenden uit vrije wil naar de kidsclub. Dat konden we last minute nog regelen, ook dat was fijn. Alleen de verkleedde vos die twee keer per dag langskwam, vond mijn jongste zoontje doodeng.
Walvis gespot
Heb ik drie boeken kunnen uitlezen deze week? Nee, nul. Veel van de omgeving gezien? Niets. Maar ik kwam ontspannen en uitgerust terug, omdat ik het gevoel had dat iedereen een leuke tijd had gehad, ik een week niet hoefde te koken (er was zelfs vers bereid baby-eten in de restaurants) en we lekker hadden genoten van het heerlijke strand. Alleen de wind, die mis ik niet. Maar die schijnt hoogzomer juist een welkome verfrisser te zijn. O ja, het hoogtepunt van de mannen: een echte walvis die ze tegenkwamen tijdens het dolfijnen spotten met een speedboot. Check.