Lucas Dols
In de serie Fabulous Friends interviewen we een serie vrouwen en mannen met een goed verhaal.
Deze week: Lucas Dols, bekend als contrabassist van band Room Eleven, en tegenwoordig veelgevraagd muziektrainer in conflictgebieden.
- Wat doe je precies?
"Ik verzorg muziekworkshops en trainingsprogramma's voor mensen die werken met getraumatiseerde kinderen uit oorlogsgebieden. Denk daarbij aan psychologen, leraren en vrijwilligers. Dat doe ik in opdracht van ngo's, maar nu ook via mijn eigen projecten in Libanon, India, Oekraïne en Turkije. Daarnaast treed ik nog op als contrabassist. Deze maand speelde ik bijvoorbeeld op het Grachtenfestival met de mini opera “a Postard from Aleppo”, geschreven door Merlijn Twaalfhoven en Abdelkader Benali.
- Hoe ben je op dit pad geraakt?
"Vijf jaar geleden voelde ik dat het roer om moest. Ik raakte gefrustreerd in de muziekwereld, ondanks mijn succes. Eerst dacht ik dat ik een nieuwe studie moest doen, ik heb zelfs gedacht aan geneeskunde, maar dat is onzin. Je moet gewoon je hart volgen en dat van mij vertelde me dat ik mensen in beweging wil brengen. Letterlijk, maar vooral figuurlijk. Met muziek als instrument."
- Welke stappen heb je toen gezet?
"Via mijn netwerk ben ik in contact gekomen met Musicians without borders, waar ik een tijdje voor heb gewerkt. Via hen ben ik in ex-conflictgebieden aan de slag gegaan met het opleiden van lokale muziekworkshopleiders. Ik gebruik muziek om mensen weer te laten voelen en connectie te maken. Muziek in plaats van waarden, dat werkt geweldig. Pas daarna komt de dialoog op gang. Dat gaat trouwens ook zo in bedrijven. Door muziek te maken met elkaar, valt de hiërarchie weg en worden mensen teams. Dan is er ineens veel meer mogelijk. Steeds weer bijzonder om mee te maken."
- Hoe kijk je aan tegen mensen in kantoorbanen?
"Daar heb ik geen oordeel over, ieder z'n ding. Maar mensen die zeuren dat ze vast zitten op kantoor vind ik wel lastig. Je hebt altijd een keus, ook met een gezin en hypotheek."
- Wat is jouw grootste doel?
"Een uiteengespleten samenleving weer samen brengen. Kijk, uiteindelijk heeft ieder mens dezelfde behoeften: liefde, warmte, veiligheid. Ik geloof niet in uitzonderingen. Er bestaan veel oordelen en er is miscommunicatie. Op strategisch niveau zijn er conflicten, maar niet op het niveau van behoefte. Dat probeer ik te laten zien. Door dit werk wordt mijn wereld groter en ook die van anderen. Want ik neem verhalen uit Nederland mee over de grens en terug. Zo vertel ik de mensen in Syrië dat er veel Nederlanders zijn die in actie komen voor vluchtelingen, dat we niet allemaal stilzwijgend toekijken en afwachten. Andersom breng ik hier verslag uit van mijn reis naar Rwanda, dat het daar veilig, schoon en gastvrij is."
- Wat geeft jou de meeste voldoening?
"Als mensen een niveau hoger stijgen na een training. Bijvoorbeeld de gesluierde vrouw die vroeg of ik de lesstof iets minder wilde herhalen, een beetje meer kon versnellen. Want ze wilde graag vooruit en veel leren. Het kostte haar veel moeite om op te staan en dit tegen mij te zeggen en plein publiek. Maar ze deed het toch. Op zo'n moment weet ik dat het werkt wat ik doe. Ik wil mensen weer laten zien, met een bril die ze zelf opzetten."
Kijk voor meer informatie over Lucas op www.lucasdols.nl.
Bekijk hier ook twee filmpjes over het werk dat Lucas doet:
https://www.youtube.com/watch?v=mIe5Ka9ICQs
https://www.youtube.com/watch?v=z1xv0F5Tcoc
Lucas favorites:
Food: bijna overal waar ik ben, raak ik gehecht aan het lokale eten, maar nu is het vooral Libanees eten waar ik onwijs gek op ben.
Family: samen thuis koken voor elkaar.
Flair: ik geloof in duurzame producten, zoals de Fairphone die ik net heb gekocht.
Fit: hardlopen en yoga.
Free Time: de natuur in.
